Verslag Wintertijd Challenge 2014
Ten eerste wil ik iedereen hartelijk bedanken die heeft bijgedragen aan de 574 euro die ik heb binnengebracht voor “Spieren voor Spieren”. Daarmee ben ik na Mike Boke (de ambassadeur) de deelnemer die het hoogste bedrag heeft binnengebracht.
De Wintertijd Challenge 2014 in Hoorn heeft in totaal 9126 euro (28/10) binnengehaald van de beoogde 6000. Dat is dus een uitstekend resultaat. Het totaal van de actie stond zaterdagnacht op 319.400 euro maar er zal de komende week ongetwijfeld nog geld binnenkomen.
Het is dus te hopen dat de 400.000 nog gehaald word. We waren om 1 uur in het “Kluuncafe” waar we de avond begonnen met koffie en warme chocolademelk. We kwamen gelijk binnen met Mike Boke. Hij is ambassadeur van de actie in Hoorn. Hij is 10 jaar en heeft de ziekte van Pompe, een progressieve spierziekte die hem aan de rolstoel kluistert.
Wintertijd Challenge 2014 in Hoorn.
Het verhaal van Mike kun je hier lezen. Zijn humeur was er niet minder om en om 2 uur schoot hij iedereen de baan op en was de wintertijd challenge 2014 begonnen. Maar niet nadat we eerst met Mike en Barbara de Loor op de foto waren geweest.
Het ijs was vers gedweild en iedereen ging als een speer van start. De snelle groep reed rondjes van rond de 41 seconden en eindigden met een totaal aantal rondjes van 85.
Voor mijzelf was het een uitermate geslaagd uurtje schaatsen waarin ik alle voor mij geldende records heb verbroken. Met een gemiddelde van 1 minuut en 12 seconden per rondje (ex 5 minuten pauze) heb ik 45 rondjes afgelegd. Bovendien ben ik er in geslaagd in een redelijk tempo 30 minuten achter elkaar door te schaatsen en daar ben ik bijzonder content mee.
Mijn nicht heeft met 25 rondjes een prestatie van formaat geleverd want vorig jaar rond deze tijd was het allemaal een stuk minder met haar. Maar ze stond zaterdag haar mannetje en brak ook ruimschoots haar eigen record. Schaatstechnisch gezien was voor ons beiden de wintertijd challenge 2014 dus uitstekend geslaagd.
Hierboven: Actiefoto van Snelle Erik die geheel en al links in het spookachtige licht zichtbaar is tussen de snelle jongens die zo hard gaan dat het fototoestel het niet meer aan kan. Het was wel moeilijk schaatsen omdat het erg donker was.
Bovendien branden er van die Zweedse blokken hout en die gingen in de loop van de nacht steeds erger roken. In combinatie met het gebrekkige licht is dat mede de oorzaak van het mislukken van veel foto’s. Het licht kaatste terug van de rook en de flitsers waren niet sterk genoeg voor de afstand. Maar vriend Ron en broer Frank, onze fotografen tijdens de wintertijd challenge 2014, hebben er toch nog wat van weten te maken.
Helaas is het heerlijk avondje schaatsen tijdens de wintertijd Challenge 2014 niet helemaal feestelijk geëindigd. 2 minuten voor tijd gingen mijn nicht en ik samen voor het laatste ronde. Mijn nicht stak me haar schaatsbeschermer toe zodat ik haar een beetje kon helpen, ze had namelijk al 25 rondjes gereden en wie haar beter kent weet wat dat betekent.
Ze probeerde in haar slag te komen maar dat ging niet helemaal lekker. Ik draaide me half om, vroeg of het wel goed ging maar een antwoord kreeg ik niet meer want op dat moment ging ze keihard onderuit. Ze kwam erg hard op haar achterhoofd terecht en de ambulance moest er aan te pas komen.
De stemming was even flink bedrukt in de even daarvoor nog zo vrolijke schaatshal. De avond eindigde dus op de 1e hulp van het Westfries Gasthuis in plaats van in sporthal de Westfries. De warme chocolademelk en de Jagermeister zijn dan ook aan onze neus voorbij gegaan. We moesten het doen met slappe ziekenhuiskoffie en dito thee.
En dan is er weer goed nieuws. Ondanks een flinke bult en een pijnlijk hoofd is er niet meer aan de hand dan een lichte hersenschudding. Rond een uurtje of zes wintertijd zaten we dan ook weer in het huis van mijn nicht om met een Texels Juttertje de schrik nog even weg te proosten.
We hadden het liever anders gezien maar alle omstandigheden in aanmerking genomen moeten we gelukkig zijn met de uitkomst.
En dan te bedenken dat ze een week eerder, toen ik een schaatsbroek kocht in de schaatshop van de Westfries, met een hele leuke helm in haar handen heeft gestaan waar een muts omheen zit (zo’n hippe snowboardmuts).
Helaas niet meteen aangeschaft, anders was dit avontuur heel anders afgelopen. Ik denk dat die helm-muts er binnenkort wel komt.
Foto hierboven: Proosten met een juttertje op de goede afloop. Volgend jaar dus weer. U kunt de uitnodiging tegemoet zien.
Kijk toch eens hoe dicht ik bij Barbare de Loor heb gestaan. Alleen dat maakte de wintertijd challenge 2014 voor mij al tot een succes.
Geef een antwoord