Wandelroute Gelderland
Wandelroute Gelderland beschrijft enerzijds wandelroutes en anderzijds mooie wandelgebieden in de provincie Gelderland. Gelderland is een veelzijdige provincie met zand- en bosgronden enerzijds maar ook de grote rivieren.
Wandelroute Gelderland is niet alleen een opsomming van gebieden en routes maar vooral een inspiratiebron voor mooie uitstapjes in deze fraaie provincie.
Wandelroute Gelderland
Veluwezoom
Bezoekerscentrum Veluwezoom
- Heuvenseweg 5A, 6991 JE Rheden
- Website Bezoekerscentrum
Geschiedenis Veluwezoom
Toen na het laatste glaciaal het klimaat warmer werd, raakte het gebied na verloop van tijd geheel bedekt met loofbos. Na de vestiging van de eerste mensen in de omgeving werd in de loop der eeuwen het meeste bos gekapt of verdween door overmatige begrazing door schapen en runderen.
Hierdoor ontstonden uitgestrekte heidevelden, zoals het Herikhuizerveld en de Rheder- en Worthrhederheide. Op sommige plaatsen verdween in de middeleeuwen zelfs alle begroeiing en ontstonden zandverstuivingen, zoals het Rozendaalse zand en het Rheder- en Worthrhederzand.
Alleen enkele oude hakhoutbossen zoals de Imbosch, ’t Asselt en de Onzalige Bossen bleven altijd met bos begroeid.
Na de middeleeuwen werden op de vruchtbare gronden aan de zuidrand van het gebied diverse buitenplaatsen met parken en parkbossen gesticht, zoals Beekhuizen,
Heuven en Rhederoord. In de 19e eeuw werd begonnen om de heidevelden en zandverstuivingen te beplanten met bos, waardoor uitgestrekte bossen van grove den ontstonden in het noordelijke deel van het park in de Schaddevelden en het Eerbeekse Veld.
In 1911 was het bosgebied Hagenau met daarin de Carolinahoeve de eerste aankoop van Natuurmonumenten in het gebied, meer bossen, heidevelden in de omgeving volgden. In 1930 werd de streek uitgeroepen tot het eerste nationale park van Nederland.
Tot op heden wordt het natuurgebied waar mogelijk uitgebreid door middel van nieuwe aankopen.
Geologie Veluwezoom
De ondergrond van het gebied is grotendeels vormgegeven tijdens de laatste twee glacialen (vaak ijstijden genoemd). Tijdens het voorlaatste glaciaal, het Saalien, werden de aanwezige zandgronden door de gletsjers, die toen vanuit Scandinavië Nederland binnendrongen, opgestuwd tot heuvels, de stuwwallen.
Deze heuvels, zoals de Zijpenberg en de Posbank, zijn nu kenmerkend voor het gebied. Het hoogste punt is het Signaal Imbosch (109,9 m). Toen de gletsjers aan het einde van het Saalien smolten, werden door het smeltwater diepe dalen uitgesleten, die in het gebied rond de Posbank nog goed te zien zijn.
Tijdens het laatste glaciaal, het Weichselien, bereikten de gletsjers Nederland niet, maar werd door de wind zand en stof in het toen kale landschap verplaatst. In de luwte van de stuwwallen werd het fijne stof afgezet, dat nu in de dalen in het zuiden van het gebied aanwezig is als een laag vruchtbare löss.
