De Santos Trekking Comfort, dit is hem, de fiets der fietsen. Ik heb hem in 2012 gekocht en sindsdien rij ik probleemloos met die fiets, er is nooit iets stuk gegaan behalve toen ik zelf vergat mijn remmen goed vast te zetten. De Santos trekking comfort is een fiets uit het high end toer-spectrum die louter en alleen met topkwaliteit onderdelen en toebehoren is uitgerust. En heb je daar dan wat aan?
Jazeker, ik plaats dit stukje 4 jaar later opnieuw op mijn website en mijn Santos Trekking Comfort loopt als een trein, onderhoudsloos, zonder storingen. En dat terwijl ik er mountainbikeroutes mee rij, over de Veluwe, over asfalt, over de bergen in Frankrijk en over de stranden van de Noordzee. Dit ding kan alles. Bespaar niet op je fiets als je veel kilometers maakt want je verdient het 100 keer terug.
Santos Trekking Comfort
De Santos Trekking Comfort, custombuilt aluminium frame met Rohloff 14 speed versnellingsnaaf in een handgestoken 28inch wiel, Shimano naafdynamo in dito voorwiel met Bosch&Muller LED koplamp, Gates Carbon Belt-Drive, hydraulische Magura HS11 Brakes, Schwalbe Marathon Supreme 50mm banden, verstelbaar vlinderstuur, Santos lichtgewicht aluminium voorvork en dat alles binnen een customized geometrie uitgevoerd in donkergroen metallic en zwart.
De santor trekking comfort is gekocht bij en uitgebouwd door de onovertroffen vakantiefietser in de Amsterdamse Jordaan. Deze puriteinen kunnen je als geen ander van advies dienen ofwel precies maken wat jij wil.
En dus maakten ze precies wat ik wil, ondanks een verende voorvork want dat is vloeken in de kerk daar in de Westerstraat. Maar ze hebben het gedaan en hoe. Deze fiets is feitelijk een toerfiets maar door alle aanpassingen kun je hem beter een cross-hybride noemen.
Hij heeft bredere banden waardoor hij lekker door het gras en over onverharde ondergronden kan crossen. En dat is dan ook een grote pre van deze fiets, je kunt er zo mee van de weg af rijden het bos in. En dat heb ik dan ook al heel wat keertjes gedaan. De makkelijke ATB routes kan deze fiets makkelijk aan.
Alleen als het al te glad en modderig en/of zanderig word zijn de Schwalbe Marathons niet helemaal ideaal. Maar je kunt tegenwoordig prachtige tussenvormen kopen zoals de mondial en de Maranthon deluxe. Het assortiment van Schwalbe is trouwens ideaal en voor elke toepassing is een band te vinden.
Ook in de polder staat deze bike zijn mannetje. Ik heb er een triatlon stuur opgezet en met de banden hard opgepompt gaat hij als een trein over het asfalt. Natuurlijk is het geen snelle racefiets maar daarvoor koop je hem ook niet. Je gaat er lekker mee toeren, beetje knallen als je er zin in hebt en zie je een leuk bospaadje dan kun je er zo in. Geen enkel probleem.
In Frankrijk heb ik er mee over de Normandische stranden gefietst, door de prachtige heuvels van de Dordogne en als letterlijke klap op de vuurpijl een ware Alpencol, de Col de la Cayolle boven Barcelonette in de Alpes d’haute Provence. 30 kilometer klimmen, 1200 meter stijgen met een max van 9%. Als de benen het kunnen komen die 14 versnellingen van Rohloff er mee naar boven.
Maar ook de van Dam tot Dam fietstocht van Le Champion (zie de website van Le Champion) heb ik er moeiteloos mee uitgereden. 104 kilometer pedaleren door het Noord-Hollandse landschap, ik krijg er nu al weer zin in.
De fabriek waar de Santos Trekking Comfort word gemaakt staat in Sassenheim. De frames worden met de hand gemaakt en de rest van de fiets word ook schroefje voor schroefje in elkaar gezet door je “persoonlijke” mecanicien.
Een vriend van mij zei dat je aan die fiets kunt zien dat hij van goede kwaliteit is. En dat is ook zo. Geen pokdalig chroom, vale lak of knullige schroefjes. Alles is met inbusboutjes vastgezet en zit als een huis. Ook met modder er op ziet hij er mooi uit.
Dus nu de foto’s, want die zeggen meer dan woorden.
Zie de foto’s: 1 t/m 37.
Bij de Foto’s
- 1: Op een nationaal fietspad in Denemarken. Ik hoop niet dat mensen met een gewone fiets en bepakking zich daar wagen want het is gewoon een droge rivierbedding. Fietsen in Denemarken doe je met een ATB.
- 3: Snikheet in de Dordogne. Bijna thuis, dat wel. Alleen nog maar 5 kilometer klimmen naar de mooie maar voor de fietser onpraktisch op een heuvel gelegen camping.
- 4: In de Fransealpen op weg naar deCol dela Cayolle. Hier begon ik al aardig misselijk te worden.
- 6: Op de top van de Col de la Cayolle, 2300 meter hoog.
- 14: Mijn eerste echte berg, de Cauberg in Valkenburg.
- 15: In de Limburgse heuvels, vlakbij Slenakenen Vaals.
- 21: Wel mooi, zo’n ATB stuurtje. Strak maar slecht voor de polsen.
- 22 en 23: De fiets zoals hij er nu uitziet (okt. 2014) Er moet nog een nieuw triathlon-stuur op en waarschijnlijk ook een ander stuur want die opzetsturen zijn voor oversized sturen. Lastig, kan nog lang gaan duren.
- 25: De Gates Carbon drive, een carbon aandrijfriem die geen enkel onderhoud behoeft, nooit gesmeerd behoeft te worden en altijd strak staat.
- 26: Magura hydraulische remmen. Zelfs nog beter dan de V-brakes, en daar was ik al heel erg enthousiast over.
- 28: De Rohloff 14 versnellingsnaaf, een wondertje der techniek. Het schakelen gaat als een trein, nooit van slag, nooit smeren, geen ketting of riemdie er af loopt, dit ding is zijn gewicht in goud waard voor de tourfietser die geen zin heeft in al die rompslomp.
- 29: De verende voorvork, de eerste die ooit door de vakantiefietser verkocht is. En ik heb er veel lol van, het is echt veel comfortabeler. Toen ik in Frankrijk een afdaling maakte en vergat die vork weer los te zetten (als je bergop gaat moet je hem vast zetten anders verlies je veel energie) werd ik bijna van een bobbel in de weg gelanceerd.
- 34: Dordogne, Coux-et-Bigaroque, een middeleeuws dorpje.
- 35: Op de stranden van Normandie, vlakbij Courseulles en Aromanche.
- 36: En op zee niveau op Texel, samen met de Karsten en de Caddy.
- 37: Veilig achterin de Caddy. Vast en zeker Europa door.
Geef een reactie