De Piedestal de Fontaneilles is een kapelletje dat bovenop één van de eerste rotsformaties van de Gorges du Tarn staat. Het lijkt op de top van een kerktoren die op een willekeurige plek bovenop de rots is gezet. Je kunt dit kapelletje vooral zien vanaf het begin van de Tarn bij La Cresse, Riviere-sur-Tarn, Compeyre en Paulhe.
Maar ik heb dat kapelletje vanaf de vreemdste plekken in de omgeving kunnen zien. Onder andere vanaf de autoweg naar en van het viaduct van Millau. Maar ook vanaf het Point Sublime langs de Gorges du Tarn konden we het kapelletje zien. Maar hoe komt dat nou?
Uitzicht vanaf de “Puech de Fontaneilles” met op de achtergrond het zusje van deze rots.
Le Piedestal de Fontaneilles
De “Puech de Fontaneilles” is een rots langs de Gorges du Tarn vlakbij La Riviere sur Tarn. Vlak onder de rots ligt het gehucht Fontaneilles, een paar huizen en boerderijen tussen de velden die tegen de heuvel aanliggen. In 1900 hebben 3 priesters het plan opgevat om bovenop deze rots een kapel te bouwen.
Deze kapel, de Piedestal de Fontaneilles, moest vanaf alle horizons gezien kunnen worden, vanuit de gehele Lévézou en vanaf de Causses (de hoogvlaktes boven de Gorges). Dat zou nog heel wat voeten in de aarde hebben.
De bouw van de sokkel was niet zonder moeite: het kostte een tiental werklieden twee jaar om de Piedestal de Fontaneilles te bouwen. De naam Piedestal betekent voetstuk of sokkel en op die sokkel zou een beeld van de Maagd Maria moeten komen.
Dat beeld was besteld in België maar ze wachten er nu nog op. Het beeld is wel verstuurd maar waar het gebleven is weet niemand tot op de dag van vandaag.
Het kapelletje stond dus feitelijk ongebruikt op de rots. Na de eerste wereldoorlog was er het plan om een eeuwig brandende vlam in de Piedestal te zetten ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de eerste wereldoorlog.
Uit dit gebied, ook wel de Rouerque genoemd, zijn heel wat mensen naar het front gestuurd tijdens de 1e wereldoorlog en maar liefst 15000 daarvan hebben de strijd niet overleefd. Dit project is echter nooit van de grond gekomen. Het is de tweede wereldoorlog die daarvan de schuld krijgt.
Uiteindelijk is er in 1973 een reusachtig kruis op de Piedestal gezet en dat staat er nu nog steeds. Als je er eenmaal bent is het een enigszins desolate plek.
De plek op de top van de rots zelf word gedomineerd door een zendmast en allerlei palen met kabels en elektriciteit. Eén van die palen staat zelf vlak naast de Piedestal waardoor je slechts met moeite een mooie foto van het Kapelletje kunt maken.
Ik heb dat kapelletje uiteindelijk vanaf meerdere uitzichtpunten in de omgeving kunnen zien. Dat hebben die priesters in 1900 goed uitgedokterd. En het uitzicht vanaf de Piedestal is absoluut indrukwekkend. En toen we eenmaal op die plek waren geweest bent en we zagen het kapelletje vanaf een andere locatie dan kregen we toch een beetje het idee dat het ‘ons kapelletje’ was.
En dat is zo gebleven. Dit jaar, 2015, ging de tour de France door de Gorges du Tarn en toen het kapelletje in beeld kwam werd ik helemaal enthousiast. “Ons Kapelletje !” schalde het door de kamer. Die priesters zullen zich wel in hun graf hebben omgedraaid.
Het mooiste van de Piedestal is de wandeling er heen. Als je er eenmaal bent is vooral het uitzicht vanaf de rand van de rotsen meer dan indrukwekkend. Naar goed Frans gebruik staat er nergens een waarschuwing of een hekje dus oppassen is het credo als je naast dit kapelletje staat.
De wandeling is op veel plekken op het internet te downloaden maar ga gerust even naar het Office du Tourisme in deze omgeving want je hebt zo een gratis kaartje in handen.
Bij de Foto’s
- 1: Le Piedestal de Fontaneilles vanaf onze camping, ons uitzicht voor 2 weken lang.
- 2: Onze camping le Papillon vanaf het Kapelletje bovenop de rots.
- 3: Het kapelletje gezien vanaf halverwege de afdaling richting Chateau de Peyrelade.
- 4, 5, 6: De Piedestal de Fontaneilles in zijn volle glorie.
- 7: De basis van het kruis, een stalen paal waarop het stalen kruis is gezet. Ooit kon je er inklimmen maar dat kan nu niet meer.
- 8: Hier is het klimijzer nog te zien. Het is doorgezaagd en omgebogen.
- 9: Van binnen naar buiten gekeken. Aan de voorkant zit nog een metertje ruimte met veel puin. En vervolgens gaat het recht naar beneden.
