Ik zit achter de PC met de nachtdienst blues. Ondanks dat ik als oude man eigenlijk geen nachtdiensten meer hoef te draaien doe ik het nog steeds. Ik vind het namelijk ontzettend leuk. Alleen in je kantoortje in de eenzaamheid van de nacht, het heeft iets poëtisch, spannend, geheimzinnig
Ik heb net 2 avonddiensten en 5 nachtdiensten achter de rug. Overdag lekker manisch aan het klussen in huis. Dat komt goed uit want ik ben een 3 maanden verhuisd. Ik zeg manisch want als ik niet meteen ga slapen maar vanuit de nachtdienst (de laatste bedoel ik) meteen aan de gang ga dan hou ik niet meer op.
En zo ging het vandaag ook weer. Vanuit het werk naar de bouwmarkt, toen naar huis, even wat eten en tv kijken en daarna, zo rond 10 uur, aan het werk. De klus was om 4 uur geklaard en ik zonk bekaf neer op mijn stoel.
Even naar de Vuelta gaan kijken, nog maar weer eens wat gegeten en even weggedommeld.
Na het avondeten werd het pas echt moeilijk. De bleus hakte er definitief in en ik begon te pas en te onpas weg te zakken en weer wakker te schrikken. IK besloot rond 22 uur naar bed te gaan maar kwam terecht in mijn studeerkamer waar ik weer begon op te ruimen.
En toen dat af was ging maar weer eens achter de PC zitten om een stukje in elkaar te draaien. En om te wachten op het gratis spelletje dat ik om 00.00 uur krijg van mijn gamesite en wat ik binnen 2 uur moet spelen.
De nachtdienst blues is niet perse slecht. Vaak kom ik in een soort fase waarin ik een lekkere dot watten in mijn hoofd heb en de wereld afgeronde hoeken heeft en ik bovendien alles door de lichte mist zie. Niet onprettig als ik eerlijk ben.
Helemaal lekker word het als je een borreltje neemt. Dan gaat het lichaam over in een soort van magische fase. Het meeste vertraagd en verzwakt terwijl de dingen waar je op focust juist extra naar voren komen.
En soms gaat het helemaal mis. Ben je drie dagen bezig om in je ritme te komen, is je spijsvertering van slag en doet alles pijn. Dan kun je maar het beste in je bed blijven liggen en slapen tot je niet meer kunt. En dat duurt helaas 3 dagen.
Dat is de nachtdienst blues met een twist.
Nu ga ik nog even dat spelletje spelen, snel naar mijn bedje en tot morgenochtend 10 uur doorslapen. Ik weet nu al dat ik morgenavond weer de bleus krijg. Ik denk zo rond 22.00 uur. En dan is het de kunst meteen naar bed te gaan.
Dan blijft de twist weg en blijft de bleus over.
Geef een reactie