Iona – Het Spirituele eiland
Iona
Iona (Gaelisch: I Chaluim Chille), vroeger ook wel bekend als Hy, is een eiland aan de westkust van Schotland. Het behoort tot de Binnen-Hebriden. Het eiland telt ongeveer 175 inwoners.
Op Iona is in 563/565 de Ierse monnik Columba geland om er een klooster te stichten. Dit bleek later van groot belang omdat zich vanaf deze plek een netwerk van kloosters en bisdommen uitstrekte over Schotland en Ierland.
OP deze wijze werden de heidense Kelten en Picten van het schotse vastelend bekeerd tot het christendom. Dat was voor die tijd een hachelijke onderneming. Columba kon echter rekenen op bescherming van de schotse koning en zijn abdij werd al snel een groot succes. Hij werd al vroeg vereerd als een grote heilige, en bezieler van vele monniken en gelovigen.
Het eiland werd een heilige plaats en volgens de overlevering liggen hier vele koningen van Schotland, Ierland en Noorwegen begraven. Voor dit verhaal zijn echter geen bewijzen. Er zijn ook nergens graven gevonden. Een ander argument dat deze mythe tegenspreekt is het feit dat koningen vaak op hun eigen gronden worden begraven als een soort eigendomsclaim.
Maar het maakt het eiland er wel weer een beetje mystieker mee. In 806 werd de gehele populatie van het eiland uitgemoord door de Vikingen. Nog enkele aanvallen volgden en het klooster raakte in verval. Margaretha van Schotland herstelde het weer. In de 13e eeuw is het een benedictijner klooster geworden.
Volgens een andere legende zou het befaamde Book of Kells hier zijn oorsprong hebben gevonden voor het om veiligheidsredenen (lees de Vikingen) naar Dublin in Ierland werd vervoerd. De Ieren hebben een andere lezing, kies er zelf maar eentje uit.
De Iona Community
In 1938 stichtte ds. George MacLeod op het eiland de Iona Community, een oecumenische gemeenschap die naar nieuwe wegen zoekt om het evangelie in deze tijd vorm te geven. Zij herstelden de abdij en namen hem weer in gebruik.
Er zijn globaal twee groepen mensen die naar Iona gaan: mensen die vanuit hun oecumenische/religieuze achtergrond naar de abdij komen en voor wie eiland meer een pelgrimsoord is dan een historische bezienswaardigheid. De tweede groep bezoekers zijn mensen die in de geschiedenis van het eiland zijn geïnteresseerd maar niet perse vanuit een religieus oogpunt.
Ik behoor tot de laatst groep het duurde even voordat ik doorhad dat dit een gevolg heeft voor de wijze waarop je Iona bezoekt en waar je heen gaat.
Ik was in eerste instantie enigszins teleurgesteld in de abdij omdat hij voor mij iets te netjes hersteld is en enigszins onecht en klinisch op me overkwam. Wel waren er een paar mooie oude stukjes maar er klopte iets niet.
Tijdens de rondleiding werd me duidelijk dat dit komt omdat de abdij volledig is hersteld op zijn oude grondvesten en dat dit niet de eerste keer is. Er zijn wel stukjes die dateren uit een periode tussen 1200 en 1300 maar dat is niet zoveel. Het meeste van wat je nu ziet is gebouwd tussen 1300 en 1500 en relatief kort geleden volledig hersteld.
Maar daarmee heb ik natuurlijk niet minder respect voor de wijze waarop de Oecumenische Gemeenschap van Iona de abdij heeft hersteld en de wijze waarop ze die gebruiken. Het is een kleine maar wereldwijde gemeenschap die hun gezamenlijke religieuze opvattingen in vrede en saamhorigheid uitdragen en beleven. En daar is niks mis mee.
Voor mij zelf hebben de religieuze aspecten minder betekenis maar de geschiedenis van het eiland des te meer. Zou ik teruggaan naar Iona dan zou ik de platgetreden toeristische paden links laten liggen. Het eiland is feitelijk een pelgrimsoord en gelovigen die daar zijn geweest verklaren niet zelden dat het leven daarna nooit meer hetzelfde was.
Ik zou er dan ook 2 of meer dagen heen gaan en de rest van het eiland verkennen. Het verhaal van Columba en de betekenis van dit eiland voor de ons bekende christelijke wereld staat buiten elke discussie en dat soort plaatsen zou ik graag bezoeken.
St. Oran’s Chapel
Hier boven St. Oran’s Chapel in het midden van The Reilig Oran, de begraafplaats waar volgens de
overlevering de koningen begraven liggen.
Waar ik relatief lang ben geweest is St. Oran’s Chapel, het oudste intacte gebouw op Iona. Het is gebouwd door Somerled, Lord of the Isles, in het midden van de 12e eeuw. Dit gebouwtje had meteen mijn interesse nog voor ik wist wat de betekenis er van was. Het is ook daar dat ik mijn gebruikelijke kaarsje heb gebrand terwijl ik daar in de abdij geen enkele drang toe voelde.
Doorgaans brand ik op mijn vakantie altijd in kerkjes een kaarsje voor mensen die er alleen in mijn gedachten nog zijn. Vooral in Frankrijk heb ik menigmaal in eeuwenoude kerkjes even dit soort momenten mogen ervaren. Dat gevoel kreeg ik wel in het kapelletje maar nadrukkelijk niet in de abdij. Vraag me niet hoe het komt maar het heeft iets te maken met het gebruik van de ruime en de betekenis die hij voor mij en voor andere heeft.
Verder wordt er gewag gemaakt van de betekenis van dit eiland voor de oude druïden, het feit dat er tientallen koningen liggen begraven en andere mythes en legenden. Daar is doorgaans geen enkel bewijs voor maar het maakt het eiland bijzonder interessant voor mensen die op zoek zijn naar spirituele verdieping en die op dit eiland graag een bijzondere zonnegroet brengen met de oude ruïnes op de achtergrond.
Kies zelf maar om welke reden je naar dit eiland toe gaat. Het is hoe dan ook de moeite waard. Er hangt een onmiskenbaar vreedzame atmosfeer op het eiland en de natuur is prachtig en overal vrij toegankelijk. Ik heb dan ook ademloos op Dun 1 gestaan vanwaar je de gehele Noordzijde van het eiland kan overzien terwijl de weiden aldaar vol staan met de meest mooie bloemen. Dit eiland zal je hoe dan ook raken. Mijn leven is er niet meteen mee veranderd maar de herinnering aan deze plek is meer dan alleen maar mooi.
Hieronder een overzichtskaartje van Iona.
- Officiële site van de bewoners
- Toeristische informatie
- Religieuze community
Geef een antwoord