De Col de Serre vind je onderweg naar de pas de Peyrol en dus de Puy Mary. Hij ligt op de route vanaf Cheylade en de col bied een prachtig uitzicht over de Vallee de Cheylade. Als Col staat hij niet erg hoog in de ranglijsten omdat hij nou eenmaal niet zo verschrikkelijk hoog is. Hij is weliswaar 1364 meter hoog maar je start op 973 meter in Cheylade. Het is dus zo’n 300 meter klimmen, maar wel met een stukje van 10%.
Col de Serre, Auvergne
De Col de Serre is nauwelijks terug te vinden op internet als afzonderlijke col. Alleen op Climbbybike kon ik een profieltje terug vinden. Maar als je het profiel van de Pas de Peyrol vanuit Cheylade neemt op Klimtijd.nl tot aan het punt waar je 4 km van 3% krijgt dan zit je ook precies op de Col de Serre. De andere zoekresultaten betreffen de col de la Serre bij Lourdes (Aquitaine, Pyreneeën) en de Col de Serre de Tour in de Ardèche.
De Route
Zie de foto’s onderaan: Je start deze beklimming in Cheylade en volgt de bordjes Puy Mary en Pas de Peyrol. Dan kom je vanzelf bij de Col de Serre. Het eerste deel van de route gaat door de Vallèe de Cheylade en is bijzonder fraai. Je fietst afwisselend door het bos of midden door de Vallei waarbij je steeds de Puy Mary in het vizier hebt.
Helemaal aan het einde van de Vallei gaat de beklimming plotseling over in een steile helling van 10, 8 en 6%. Ik baseer me dan op het profiel op Klimtijd.nl want volgens Climbbybike is hij veel milder met een maximum van 7.6%. Ik weet wel dat het eerste deel vanuit de vallei bijzonder steil is en in ieder geval meer dan 7.6%. Het gemiddelde pakt door het relatief lange en vlakke stuk voor de Vallee de Cheylade erg laag uit, rond de 3%. Hij is 12 kilometer lang, daar is iedereen het wel over eens.
Onderaan deze pagina nog een aantal foto’s van Col de Serre en het prachtige kerkje van Cheylade.
De Col de Serre
De col zelf is is niet bijzonder mooi maar biedt wel een prachtig uitzicht over de Vallèe de Cheylade. Bovendien is er een soort bezoekerscentrum, het Maison d’activités de pleine nature du Col de Serre. Dat is echter alleen maar open van 1 juli tot 1 september. Typisch Frans, een reusachtig gebouw met een klinkende naam en dito website wat maar 2 maanden per jaar open is.
Ben je buiten dit ultrakorte seizoen op de Col de Serre dan is het een enigszins vreemde plek, nogal winderig met een groot betonnen gebouw wat gesloten is. Ik heb even intens van het uitzicht genoten om vervolgens snel door te rijden naar de Pas de Peyrol waar ik naar op weg was.
Op de col staat het Croix Gilbert le Claux, een fraai kruis dat uitkijkt over de Vallee de Cheylade. Wie Gilbert le Claux is heb ik helaas nog niet kunnen achterhalen.
- Deze Col op Climbbybike
- Pas de Peyrol / Puy Mary op Klimtijd.nl
- Mijn beklimmingen in Frankrijk
- Col’s in de Auvergne
Cheylade
Cheylade is een klein maar mooi dorpje in de Vallee de Cheylade. Midden in het dorp staat een kerkje waar je prima je auto kunt parkeren om de fietstocht naar de Pas de Peyrol te beginnen. Het is een kerkje uit de 12e eeuw en de moeite waar om te bezoeken.
Het is de Église Saint-Léger de Cheylade en ik kan iedereen aanraden hier even naar binnen te stappen. Dit romaanse kerkje werd gebouwd in de twaalfde eeuw en verbouwd in de vijftiende en zeventiende eeuw. Het is gemaakt van rhyoliet (vulkanische steen), bedekt met fonoliet. Het standbeeld van St. Leger dateert uit de vijftiende eeuw.
Er is een prachtig altaar en een granieten kruis dat dateert uit de Middeleeuwen. Het plafond is opmerkelijk. Het dateert uit de laat zestiende eeuw en bestaat uit 1386 tegels van hout met kleurige beschilderingen van dieren, fabeldieren, bloemen en fruit en andere voorstellingen waaronder, engelen, klokken, lelies en wapenschilden. Het enige menselijke beeld is een herder met een stok en het is de enige afbeelding die niet dubbel aanwezig is.
Dit is een mooi voorbeeld van het soort kerkjes dat je overal in Frankrijk vind. De deur staat altijd open en er hangt een gewijde sfeer van een soort die ik nergens anders aantref. Vanwege dit soort kerkjes loop ik, ondanks dat ik niet kerkelijk ben opgevoed, altijd even naar binnen om van de sfeer te genieten en een kaarsje te branden.
Zie foto’s: Croix Gilbert le Claux, de steile weg door het bos, het bordje op de top en het kerkje in Cheylade.
Geef een antwoord