De Col de la Rosiere bestaat eigenlijk niet. Je rijd gewoon naar La Rosiére, een wintersportplaats in het Franse departement Savoie (Rhône-Alpes). De plaatsje ligt in de gemeente Montvalezan en maakt deel uit van het arrondissement Albertville.
Het is vooral een skigebied vlakbij Les Arcs aan de andere kant van het dal. De col de la Rosiere staat op de rol in de 11e etappe van de Tour de France 2018 van Albertville naar La Rosière over 108 km. Deze etappe is een zware onderneming. Vanuit Albertville gaat het direct bergop richting de Montée de Bisanne. Daarna wachten de Col du Pré, de Cormet de Roselend en de slotklim naar La Rosière. 108 kilometer puur afzien.
Col de La Rosiere
Het skigebied La Rosiere is ontwikkeld in de vroege jaren 50 en is verbonden met het Italiaanse skigebied La Thuile. In het gebied ligt het fort Redoute Ruinée, een grensversterking die is gebouwd in de jaren 1890 na het verlies van Elzas-Lotharingen aan Duitsland. Het fort werd voor de Tweede Wereldoorlog zwaar versterkt om een inval van Italië tegen te houden. Italië kreeg het fort wel in handen en toen Frankrijk het weer wilde innemen liep het zware schade op. Nu is het een ruïne en verboden terrein.
In 2016 was de Tour ook in la Rosiére bij de gelijknamig col de la Rosiere. Toen won Michel Angel Lopez. In 2015 was er wederom een aankomst op de col de la Rosiere en werd toen gewonnen door Guillaume Martin nadat Gregor Muhlberger de rit had verloren door verkeerd te rijden.
In principe is La Rosiere een tussenstop in de Col du petit Saint Bernard, oftewel de kleine Sint Bernardpas. Dit is een prachtige beklimming die vooral in de laatste paar kilometer bloedstollend mooi is. Je rijd tot aan de grens met Italie en Frankrijk tot op een hoogte van bijna 2200 meter. La Rosiere is in die rit een dorpje dat je tegenkomt en waar je even lekker kunt uitrusten voordat je aan de laatste 7.5 kilometer naar de top begint.
De beklimming van de Col de la Rosiere omvat 1020 hoogtemeters over een lengte van bijna 18 km.
La Rosiere, het dorp.
La Rosière is een modern maar enigszins charmant dorp in de Franse Alpen. Hier geen typische betonkolossen maar meer de architectuur zoals je die verwacht in de alpen. Het doet een beetje een western-achtig aan, zoals wel meer typische wintersportplaatsjes in deze streek.
Het dorp is langs een doorgaande weg gebouwd en is in de zomer volstrekt verlaten behalve aan het einde van het dorp waar een paar gelegenheden open zijn voor fietsende en autorijdende toeristen en wandelaars. Ook is daar een gigantische parkeerplaats. Je hebt hier trouwens een redelijk uitzicht op de omgeving met een paar fraaie vergezichten. Een bordje voor je col vind je hier niet. Je moet het doen met het plaatsnaambord waar gelukkig de hoogte op staat vermeld.
Geef een antwoord