De beklimming van Col de la Croix de Bauzon was feitelijk toeval. We gingen ergens anders heen maar kwamen daar terecht. Geluk bij een ongeluk want het was een prachtige col, die Col de la Croix de Bauzon.
Col de la Croix de Bauzon
Op zondag 22 september besluiten we de Col de Rousset in de Drome te beklimmen met de fiets. De tocht begint mooi maar al snel betrekt de hemel. We zien het zonnige Rhonedal achter ons verdwijnen als er voor ons een politieagent opdoemt. Hij houdt iedereen aan en ik ben blij dat ik mijn papieren bij me heb. Helaas is de realiteit ontnuchterend: we moeten terug, de weg is gesloten.
De reden is bizar: er is een fietsronde aan de gang. Ik wijs de agent op de fietsen achter in de auto maar hij is onverbiddelijk, we moeten terug, de weg is gesloten.We kunnen kiezen, 1 uur omrijden door het grijze wolkendek of terug naar het zonnige Rhone-dal en de heuvels van de Ardeche.
De keuze is snel gemaakt en we gaan richting de zon. Het nieuwe doel is de reeds eerder onder onze aandacht gekomen, de Col de la Croix de Bauzon.
De beklimming is zwaarder dan de Col de Rousset maar het maakt niet uit want het is wel mooi weer. We rijden dwars door het Rhone-dal terug en gaan via Le Pouzin, Privas en Aubenas richting ” Le Massif du Tanargue “, onderdeel van het Central Massif en gelegen midden in “Des Monts D’Ardeche”.
De Col de la Croix de Bauzon ligt midden in het massief en is één van de hogere toppen in het gebied. De rit op zich is al mooi en beloofd veel voor de fietstocht.
En dat blijkt als we na 1000 bochtjes via Jaujac aankomen in het voorlopige doel van de reis en startpunt van de fietstocht, La Souche. Het is een dromerig dorpje langs De Lignon, een klein riviertje dat door de kloof stroomt.
De zon schijnt inmiddels volop en ik vrees de hitte onderweg. We treuzelen geen minuut en gaan om 11.40 0p weg. De eerste foto aan het begin van de klim van de Col de la Croix de Bauzon word om 11.45 precies gemaakt.
We gaan op weg
Bij de Foto’s
- 1: We gaan op weg, Col de la Croix de Bauzon, 15 kilometer.
- 2: Het 1e bord op de Col de la Croix de Bauzon. Ik hou niet van dit soort borden. Je weet dan precies hoe lang je nog moet fietsen en de percentages zijn zelden geruststellend. Even voor de duidelijkheid:
- gemiddelde stijging 5.6%
- maximale stijging 8%
- 760 meter klimmen
- over een lengte van 13.5 kilometer.
- Klik hier voor het hoogteprofiel
- 3: Het begint redelijk vriendelijk met 5%. Meteen daarna 7%.
- 4: Het gaat nu stevig omhoog in versnelling 1 t/m 3. Zwetend en puffend op de door de zon geteisterde helling. De weg slingert in opperste schoonheid langs de vallei omhoog. Het is genieten van de omgeving. De hitte slaat wel onverbiddelijk toe, ik moet flink drinken en ik word bovendien gestraft voor het feit dat ik onderaan de berg niks extra’s heb gegeten. We zouden starten om negen uur maar het was pas 11.45 toen we eindelijk wegreden. Ik heb dus een fors koolhydraten tekort en ga met knikkende knieën aan het fruit, de muesli-reepjes en water, water en nog eens water.
- 5: Het typische karakter van de “passen” in bergachtige gebieden. Aan de ene kant de rotsen en aan de andere kant een muurtje (of niet) met de afgrond. Mooi en tevens afschrikwekkend.
- 6: De vallei in al zijn schoonheid. De heerlijke geuren moeten jullie er maar bij denken.
- 7: Neef en nicht op de hellingen van de Col de la Croix de Bauzon. Gezamenlijk in het zweet.
- 8: De pas slingert zich langs de berg omhoog. Als je hier staat is het uitzicht adembenemend. Als ik deze foto zie ben ik meteen weer terug. En stel je de afdaling voor, met een gangetje van 50 tot 60 naar beneden langs de eerder genoemde muurtjes.
- 9: De weg is mooier dan mooi. Strak asfalt, keurige muurtjes aangenomen dat ze er staan. Af en toe kijk je zo in de afgrond. Ik ben er nog steeds niet achter wat de reden is waarom er wel of geen muurtje is. De afgrond is overal even steil.
- 10: De afgrond in beeld. Ruwe rotsformaties en de weg er tegen aan geplakt.
- 11: De heuvels zien er verschroeid uit en dat is ook zo. Sommige hellingen zijn verbrand en er staat alleen nog verschroeid hout. De hitte is praktisch niet te harden. Aan het einde van de rit heb ik bijna 2 liter water soldaat gemaakt.
- 12: Er ontplooit zich een fraai uitzicht op de laatste kilometers van de klim. De bouwwerken zijn indrukwekkend en de lijn naar links laat zien dat het nog flink omhoog gaat ook. De rit is nog lang niet ten einde.
- 13: Bruggetjes, bochten en de fraai aangelegde “serpetine” duidelijk in beeld. Helaas moet ik er nog tegenop.
- 14: De hoogste bocht. Ik ben er bijna.
- 15: De laatste kilometers strekken zich uit over de bergkam.
- 16: De top is nabij, de arrogantie slaat toe.
- 17: De bovenste en laatste bocht in de pas. Nog 1 serpentine en ik ga rechtdoor naar boven.
- 18: Wat mij betreft de mooiste foto van de dag: een bovenaanzicht van de pas. Het zwarte asfalt ligt als een lint over de berg gedrapeerd. Als ik naar deze foto kijk ben ik meteen weer terug op de Col de la Croix de Bauzon. Mooier kan een uitzicht wat mij betreft niet zijn, aangenomen dat je er net met de fiets over naar boven bent geklauwd.
- 19: De laatste kilometer en de op twee na steilste. Het is nog niet gedaan.
- 20: En zo ziet de laatste kilometer van de col de la croix de Bauzon er uit. Behalve het cirkeltje en het bordje, die heb ik er zelf ingeplakt.
- 21: Dirk is boven, met de Santos naast het bewijs van de klimkilometers.
- 22: Nicht Marie met haar elektrische wonderfietsje heeft de klim ook gehaald.
- 23: Maar dan, voor de tweede keer deze vakantie blijken we nog niet boven te zijn. Er is nog een kilometertje te gaan. Ik heb er geen foto van maar geloof me, het gaat met zeker 20% omhoog. Na een korte afdaling in de eerste 500 a 600 meter gaan we vervolgens nog even 70 meter de lucht in op weg naar het enige ski station in de verre omgeving. Met sneeuwkanon, dat wel.
- 24: En daar is het dan, Station de Ski la Croix de Bauzon. 2 pistes, een sneeuwkanon en een paar sleepliften. Op Wikipedia word er ook al niet al te complimenteus over gedaan, maar geef toe, het is een skistation en bij voldoende vorst kan het sneeuwkanon ongetwijfeld voor een laagje sneeuw zorgen.
- 25: De ski-piste. In Hoofddorp heb je er ook zo een.
- 26: En het bewijs voor de laatste 70 meter, een officiële Franse kilometerpaal met altitude.
- 27 en 28: Het Croix de Bauzon, neem ik aan, er staat niks op. Wel een teken om voorzichtig naar beneden te gaan. Er liggen immers nogal wat keien op de weg …
- 29: Maar sneller dan verwacht is het kerkje van La Souche in beeld. Afdalen gaat snel, heel snel, zelfs als je zoals ik heel voorzichtig naar beneden gaat. Ik rem veel en hard. Die muurtjes zijn maar laag en er zitten heel veel gaten in.
- 30: De laatste afdaling in La Souche.
- 31: En de auto staat te bakken in de zon. Maar daar malen we niet om. De airco gaat aan en de stoel is nog zachter dan een fluwelen kussen. Op naar een lekker restaurant.
Samengevat: hele erge mooie beklimming en dito afdaling. De beklimming heeft exact 3 uur geduurd, de afdaling gaat in 35 minuten inclusief 4 keer wachten op mijn nicht. Dat is bij elkaar ongeveer 10 minuten dus ik ben er zelf in maximaal 25 minuten naar beneden gegaan, en dat voor 15 kilometer. Mooie maar hete dag met prachtige uitzichten en 1 van de mooiste fietstochten die ik ooit gemaakt heb. En mijn nicht is dat volledig met me eens.
Tot de volgende Col. Dirk en Marie
Geef een antwoord