De col de Couraduque kende ik niet tot ik er halverwege de col d’Aubisque achterkwam dat deze gesloten was. Een Fransman bevestigde dit kwade vermoeden maar zette me meteen op het spoor van de prachtige col de Couraduque. Ik reed net het dorpje Aucun binnen dat langs de D918 op weg naar de Aubisque ligt. Bij de kruising met de D928 ga je (vanaf Argeles Gazost) rechtsaf richting de wintersportlocatie Couraduque en de gelijknamige col de Couraduque. Ik was teleurgesteld dat de Aubisque dicht was maar blij om van de dikke benzine- en dieseldampen bevrijd te worden die langs de drukke D918 bleven hangen in het warme windstille weer.
Zoals alle cols en colletjes richting wintersportlocaties gaat ook de D928 pittig steil omhoog. Toch vond ik deze col de Couraduque nergens echt onmogelijk omdat de steile stukken nooit erg lang duren. Je hebt al 10 km vanaf Argelez Gazost in de benen dus hij zal voor menigeen moeilijk genoeg zijn maar binnen dat kader is hij zonder meer te doen. Het stukje van 12% is relatief kort. Het einde is nog even pittig omdat je die helling een tijdje ziet liggen. Maar als je er eenmaal bent valt het allemaal wel mee.
Col de Couraduque
Op foto 14 (onderaan) een simpele weergave van de steilste stukken. Aan het einde van dit artikel links naar de technische details van deze klim.
De uitzichten onderweg naar de col de Couraduque zijn om van te smullen. Natuurlijk heb ik weer fraaie foto’s gemaakt (zie onderaan).
Foto’s 1 t/m 4: Is van Argeles Gazost tot aan Aucun en feitelijk van de route naar de Aubisque. Kun je even kijken waar je naar links of rechts moet.
De foto’s 5 t/m 13 zijn van de Col de Couraduque zelf. Er zitten een paar fraaie bochten in, stukjes bos en landerijen. Pas in de afdaling op want het is een agrarisch gebied en er lag veel stront op de weg. Daar kan je in de steile afdaling nog even lekker over heen slippen als je pech hebt.
Zit je eenmaal wat hoger dan kun je een paar keer mooi langs de weg naar beneden kijken. Ben je eenmaal helemaal boven dan zie je de weg door de akkers slingeren en kun je er een paar mooie foto’s van maken. Ook kun je een paar keer mooi naar de overzijde van het dal kijken waar een paar drieduizenders hun besneeuwde toppen boven de heuvels uitsteken.
Couraduque zelf
Couraduque zelf is helemaal niks en bovendien gesloten. Typisch voor die Fransen. Tientallen auto’s van wandelaars, de nodige campers en elke vijf minuten een paar fietsers. Maar een terrasje waar je wat kunt drinken ho maar. Het lijkt wel of die mensen geen geld willen verdienen. Je zou halve noodlijdende stadswijken naar dit soort locaties kunnen verhuizen en ze hebben een goed inkomen.
Wat dat betreft zijn die Fransen zo achterlijk als je maar kunnen zijn.
Op Cyclingcols staan 2 routes maar dat is mij niet opgevallen. Ze gaan beide vanaf Argeles Gazost maar ik heb me er nooit in verdiept. Op Klimtijd.nl kun je hem niet terugvinden. Jammers want het is een prachtige col en bovendien in een gebied waar je zo’n korte felle klim wel kunt gebruiken om even lekker warm te draaien voor het grote werk.
Ik geef hieronder links naar de gegevens over deze cols op diverse website. Verder nog 2 interne links naar pagina’s over de cols in de Pyreneeën, de mooiste cols in de Pyreneeën en alle cols die ik zelf heb beklommen.
- Deze col op Climbybike
- Deze col op Cyclingcols
- cols in de Pyreneeën
- De mooiste cols in de Pyreneeën
- Terug naar mijn cols in Frankrijk
Geef een antwoord