De fietsroute naar de Col d’ Aubisque is een pas in de Franse Pyreneeën. De meeste mensen kennen de fietsroute Col d’ Aubisque van de Tour de France waar hij een ware scherprechter is. De Col d’ Aubisque werd voor het eerst in de tour gereden in 1910.
Het is ook de berg waar onze eigen Wim van Est van af is gekletterd. Wim viel diep, zijn hart stond stil maar zijn pontiac liep. Dit was het rijmpje waarmee een slimme medewerker van de toenmalige sponsor van Wim van Est de heftige val te gelde wist te maken. De enige Nederlander die ooit op deze machtige berg won was Hennie Kuiper in 1977.
Col d’Aubisque
Samen met de Tourmalet en de Galibier is de Aubisque één van de legendarische beklimmingen van de Tour de France. Het is echter niet de moelijkste uit de reeks grote cols. Normaal gesproken start de fietsroute Col d’ Aubisque in Laruns waar ook de col de Portalet van start gaat.
Eerst gaat de fietsroute Col d’ Aubisque over de D918 die we links aanhouden. Na de eerste haarspeldbochten komen er 4 makkelijke kilometers waarna het echte klimwerk begint. Er komt zelfs een stuk van 14% richting Cascade de Valentin. Na het Ski resort van Gourette blijft het hard klimmen met minimaal 10 %. Maar dan komen al snel de laatst 5 kilometers die te doen zijn.
Je kunt deze prachtige berg op 3 manieren benaderen:
- Start vanuit Laruns: Gem 7% / max 14% / lengte 17.1 km / 1205 m klimmen / Top 1709 meter
- Start vanuit Argelès-Gazost: Gem 4.3% / max 10.5% / lengte 30km / 1391 m klimmen / Top 1709 meter
- Start vanuit Asson: Gem 3.7% / max 10% / lengte 37.7 km / 1532 m klimmen / Top 1709 meter.
U ziet op deze profielen al dat de Aubisque niet de meest heftige beklimming is van de cols in Frankrijk. Maar de variant vanuit Asson zit wel in de top 25 qua lengte (38km) en de hoeveelheid klimmeters (1532). Dus toch wel weer een bijzonderheid.
Uw webmaster heeft nog een benauwd momentje meegemaakt op de flanken van de Col d Aubisque, zij het met de auto. Halverwege de afdaling sneed een vakantiefietser met volle bepakking een onoverzichtelijke bocht af en stond plotseling voor mijn neus. Een frontale botsing leek onvermijdelijk.
De gek week uit en reed heel even recht op het ravijn af. Met ware doodsverachting gooide hij zijn stuur om vlak voor hij het ravijn in zou rijden en reed stoïcijns langs mee heen, zonder me aan te kijken, zwetend en hijgend. Ik hoop dat die man de dag heeft overleefd. Nu weet u meteen waarom ik al fietsende in de bergen nooit bochten afsnijd.
Niet onbelangrijk: de Col d’Aubisque is gesloten van november tot juni
Hieronder een fotografische impressie van deze prachtige berg.
Geef een reactie