De Col Agnel (Italiaans: Colle d’Agnello) ligt op de grens van Italië en Frankrijk in de Italiaanse provincie Cuneo en het Franse departement Hautes-Alpes. Het is één van de mooiste beklimmingen die ik in Frankrijk gedaan heb. Vooral als je op de top van de Col staat en links en rechts naar beneden kijkt de beide landen in.
De Col ligt in het Parc Régional du Queyras en ik ben er op 21 September. De eerste sneeuw is gevallen en als ik wegrij vanuit Ville-Vieille (in de buurt van het kasteel) is het behoorlijk koud en ligt er rijp op het gras. Ik heb mijn pijpen aangedaan en ga er vanuit dat ik ze nog wel uit ga doen. Dat is er niet meer van gekomen, Winter is Coming.
Even wat cijfers: De beklimming is vanaf Ville-Vieille ruim 20 km lang met een steilste stuk van 12.5%. De laatste 4 kilometer zijn het steilst, gemiddeld 9%. De rest van de beklimming is prima te doen. Gemiddeld 6% is niet al te erg.
Je gaat van 1380 naar 2744 meter en dat is een verval van 1364 hoogtemeters, in totaal 1030 klimpunten.
Wat ik me nog goed van deze beklimming kan herinneren is dat ik er vrijwel alleen naar boven ben gefietst. Ik ben welgeteld 1 andere fietser tegengekomen en in totaal ongeveer 5 auto’s . En dat is toch wel magisch, dat je in je eentje door dat prachtige alpenlandschap fietst.
Overigens kun je deze klim ook doen vanaf La Guillestre, een gezellig plaatsje aan het begin van de Gorges du Guil. Dat is een mooie rit maar ik heb de Gorge al gedaan toen ik de Izoard beklom. Via Guillestre is de Agnel 42 kilometer lang. Nu maak je dik 1700 hoogtemeters. Het gemiddelde is 4 %. de rest blijft hetzelfde.
Je rijd naar Ville-Vieille via de D902 vanaf Guillestre. Dan een stukje rechtdoor via de D947 en bij de rotonde van Ville-Vieille rechts naar de D5 en de D205 op bij Molines-en-Queyras. Dan begint het laatste deel van de klim tot aan de Italiaanse grens.
De laatste kilometers van de Col Agnel zijn bijzonder indrukwekkend. Linkst zie je een soort Pyramide, een driehoekige en puntige bergpunt die recht omhoog steekt. Rechts zie je de pas omhoog lopen tot aan de top en ook meteen de grens tussen Frankrijk en Italië. In mijn geval is alles bedekt met een flinterdun laagje sneeuw en het is steenkoud.
Eenmaal boven blijft ik er zeker een half uur ondanks de kou. Het uitzicht is adembenemend ondanks de mist en de hoge bewolking. Helaas staan er een paar campers vreselijk irritant geparkeerd waardoor ik een paar mooie foto’s van de top niet kan maken.
Maar het belangrijkste staat er op. Mijn fiets op de grens van Frankrijk en Italië in het dunne laagje sneeuw dat overigens alleen maar in Frankrijk lag en niet in Italië.
Dik ingepakt begin ik aan de afdaling. Extra jack aan, handschoenen en een multiwarmer (neksjaal) om de hals geknoopt. Desondanks kom ik steenkoud beneden. Snel in de auto en naar Guillestre waar het bijzonder aangenaam en warm is.
Ik zit in Embrun op camping La Vieille Ferme aan de oevers van Lac Serre de Poncon. Het is hier uitstekend vertoeven bij de Nederlandse campingbaas en fanatieke fietser die de col Agnel gewoon vanuit Embrun fiets.
Mijn niet gezien want dan moet je over de drukke D94 of anders “bovenlangs’ over de D949d. En dat is voor mij geen optie. Lekker naar de voet van de berg en fietsen maar.
Geef een reactie